Een eetstoornis gaat over meer dan eten en gewicht

Een eetstoornis houdt meer in dan een eten en gewicht en een kwestie van de juiste BMI berekenen

Anorexia Nervosa, Boulimia Nervosa en de Eetbuienstoornis (Binge Eating Disorder), zijn de officiële namen voor eetstoornissen zoals wij die kennen. En daarnaast hebben we nog allerlei andere vormen van eetproblemen die tussen deze drie uitersten in vallen. Het maakt niet uit welke naam je eraan geeft, want uiteindelijk gaan ze allemaal over hetzelfde.

Over eten en niet eten. Over angst om dik te worden. Over niet aan willen komen of af willen vallen. De een eet niet of te weinig, de ander eet wel, maar kan geen maat houden. De een heeft grote eetbuien, de ander niet, maar beleeft het wel zo. Ze gaan over braken, lijnen, laxeren of overmatig bewegen. Het heeft alles te maken met een verstoorde en obsessieve manier van omgaan met eten.

Maar… als je verder kijkt heeft het eigenlijk niets te maken met eten, dun of dik zijn. Het heeft allemaal te maken met de manier waarop iemand omgaat met zichzelf, anderen en de wereld om zich heen. Het heeft te maken met een negatief zelfbeeld en lichaamsbeeld. Met angst om te leven, zichtbaar te zijn, verantwoording te nemen. Met te weinig zelfvertrouwen, te weinig eigenwaarde. Met niet zeggen wat iemand denkt, en niet doen wat iemand wil. Of misschien niet eens weten wat men vindt en wat men voelt. Het heeft allemaal te maken met gevoelens van onzekerheid, angst, schaamte, schuld en eenzaamheid. Met hoge eisen stellen aan zichzelf en anderen. En behoefte hebben aan houvast en controle, die vervolgens in het eten wordt gezocht.

Een complexe ziekte die maar door weinigen écht begrepen wordt. Soms zelfs ook niet eens door de persoon zelf. Want wie kan de obsessieve, gevaarlijke en manipulatieve manier van omgaan met eten en gewicht verklaren of aannemelijk maken? Er zijn in de gedachtewereld van de argeloze en vooral bezorgde buitenstaander geen plausibele redenen te bedenken die het acceptabel maken dat die geliefde persoon willens en wetens haar leven op het spel zet. Zichzelf uithongert. Stiekem overeet en braakt. Zichzelf als dik ziet terwijl zij/hij in werkelijkheid mager is of slank. ‘s Nachts buikspieroefeningen doet. Tien keer per dag op de weegschaal staat. Blijft eten terwijl je normaliter allang vol zou moeten zitten. Steeds dikker wordt en maar niet kan stoppen met eten. En als gevolg daarvan soms liegt en bedriegt uit angst om het eten op moeten geven. Te moeten eten of aan te komen. Het is voor de meesten nogal lastig zich in te leven in de beweegredenen van iemand met een eetstoornis. En niet verwonderlijk.

Een eetstoornis is een ernstige psychische ziekte, die iemand volledig kan beheersen. Waardoor iemand niet meer helder kan denken, voelen en handelen. Niet meer zichzelf kan zijn. Niet meer voor rede vatbaar is, omdat de angst simpelweg allesoverheersend en levensgroot is.  En de werkelijke oplossing van het probleem zit ‘m niet in het eten of het gewicht. Een duurzame genezing heeft alles te maken met een andere kijk op zichzelf. Een positievere blik en meer zelfvertrouwen en eigenwaarde. Maar waar is dat te koop?