Gezondsheidkrant

27 mei 2010

Hulp kwam veel te laat

Op 13 september 2009 overleed Chloë (twee maanden na Chloë’s dood kwam er pas een plaats vrij voor ambulante hulp). Twee maanden later zou ze 16 jaar geworden zijn. Chloë had anorexia boulimie, een psychische eetstoornis waarbij je alles wat je eet meteen weer uitbraakt. De lange wachtlijsten bij de gespecialiseerde hulpverlening en het gebrek aan communicatie tussen de zorgverleners werden haar fataal.

Overgewicht is een van de belangrijkste kwalen van onze tijd. Maar ondergewicht kan ook gevaarlijk zijn. Anorexia is een psychische eetstoornis die vooral meisjes in hun puberteit treft.

De slachtoffers hebben een vervormd beeld over hun lichaam en een irrationele angst om dik te worden. Linda (mama van Chloë): “Bij Chloë is het begonnen met pesten op school. Haar klasgenoten zeiden dat ze te dik was. Chloë had dat in haar hoofd geprent en begon zich uit te hongeren. Eerste besefte ik dat niet, omdat ze de halve ijskast leeg at. Maar toen begon ik plastic tasjes met braaksel te vinden. Alles wat ze at, braakte ze onmiddellijk uit. Op een gegeven ogenblik was ze 18 kilo vermagerd.

 

Kruiwagen 

De huisarts van Chloë belde naar verschillende hulpverleners, maar kreeg overal te hore dat er wachtlijsten waren van zes maanden. Hij schreef Chloë in op negen wachtlijsten voor een ambulante hulp. Nergens was er plaats. Haar situatie werd zo slecht dat ze haar gezichtsvermogen verloor. Soms zag ze niets meer. Ook haar bloedresultaten gingen snel achteruit. Linda: “Via een kennis, die in de raad van beheer van een ambulante hulporganisatie zat, kon ik toch een plaatsje voor Chloë bemachtigen. Ik vond het ontstellend dat je een kruiwagen nodig hebt om geholpen te worden. In een land als België! Tweemaal per week ging Chloë naar de therapeute. Ze wilden haar alleen helpen als zij dat ook echt zelf wou. Als ouder heb je daar niets over te beslissen. Je bent wel verantwoordelijk voor je kinderen tot ze 18 jaar zijn, maar over de gezondheid van Chloë had ik niets te zeggen. Chloë wilde zelf niet inzien dat ze een probleem had. Ik heb het allemaal in de hand mama, zei ze.” De kaliumwaarden in Chloë’s bloed bleven intussen achteruitgaan. Een te lage kaliumwaarde kan hartverlamming veroorzaken. Opname in een gespecialiseerde instelling was dus echt noodzakelijk. Maar Vlaanderen telt slechts 120 bedden voor patiënten onder de 16 jaar.

Te laat

Pas nadat Linda had gesmeekt om haar dochter op te nemen, zagen de therapeute en de huisarts in dat Chloë gespecialiseerde hulp nodig had. Op 10 september had ze eindelijk een afspraak met een professor in het ziekenhuis van Tienen. Na een individueel gesprek met Chloë mochten de ouders binnen. Het was oké: Chloë wou geholpen worden. Maar er was geen bed vrij. Linda: “Hij stelde voor dat we een week later eens zouden bellen. Als er een bed vrij was, zou Chloë worden opgenomen.” Drie dagen later is Chloë in haar slaap overleden. Half november, twee maanden na haar dood, belde een therapeut om te melden dat er een plaats vrij was voor ambulante hulp. Linda: “Ja, ik was kwaad. Ik had al mijn vertrouwen in de hulpverleners gesteld, maar door slechte communicatie en een gebrek aan plaatsen bleef mijn dochter van hulp verstoken.

VZW BAAN Chloë

De mama van Chloë heeft samen met een aantal andere mensen de vzw BAAN Chloë opgericht. BAAN staat voor Betere Aanpak Anorexia Nervosa. De vzw wil met sociale en politieke acties een betere ambulante hulp en meer opnamemogelijkheden voor patiënten met anorexie boulimie bewerkstellingen. BAAN Chloë roept politici op om meer financiële middelen uit te trekken voor ambulante hulpverlening en opnames.

!! Wil je aan acties deelnemen als vrijwilliger, dan kan je je aanmelden op baanchloe@hotmail.com of 0488 14 07 45.



There are no comments

Add yours

CAPTCHA * Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.